ZUPA ORZECHOWA Z  WILLIAMSBURG

Orzeszki ziemne, fistaszki, orzechy arachidowe - to ta sama, ukochana przez Amerykanów, roślina pochodząca z Ameryki Południowej. Ten przysmak, dzisiaj prażony, solony, przetwarzany na masło orzechowe, gotowany, uprawiany był na przełomie trzeciego i drugiego tysiąclecia przed naszą erą. Do Europy orzeszki trafiły dzięki Hiszpanom. Do Ameryki Północnej miały dłuższą drogę... Portugalczycy zabrali orzeszki ziemne z Brazylii do Afryki, by tam stały się głównym pożywieniem żeglarzy mieszkających wzdłuż wybrzeża. Uważa się, że orzeszki ziemne zostały przywiezione do Ameryki przez portugalskich handlarzy niewolnikami, którzy podawali ciemnoskórym arachidy podczas ich transportu.

​

Fistaszki z pewnością były jednym z podstawowych produktów spożywczych niewolników, zanim zainteresowali się nimi biali mieszkańcy, mówi Frank Clark, nadzorujący historyczny program kulinarny w Colonial Williamsburg (Virginia). Tam, w muzealnej tawernie King's Arms, od dziesięcioleci podawana jest zupa orzechowa, chociaż jest to danie uważane za kulinarny anachronizm. Gdybyś przyszła do XVIII-wiecznej tawerny, jest bardzo mało prawdopodobne, żebyś tam dostała zupę orzechową, ale wśród  niewolników z orzeszków gotowano właśnie zupy, gulasze, musy - opowiada Clark.

XIX wiek stał się dla zupy orzechowej niezwykle łaskawy - jej wykwintność wprowadziła ją do eleganckich restauracji w całym kraju. Na początku XX wieku zyskała ogromną popularność

w amerykańskich domach, a książki kucharskie zawierały przepisy tego fenomenu bogatego

w białko, znakomitego dla diabetyków czy osób z chorobami nerek. 

Dzisiaj powróciła moda na zupę orzechową z Virginii. Coraz częściej pojawia się we współczesnych domach jako samodzielne danie (jest dosyć kaloryczna), ozdobione grzankami i plasterkami ostrej papryki. Serwowana też jest w eleganckich restauracjach w Waszyngtonie, Baltimore, w stanach Virginia czy Luizjana. Największa kolekcja przepisów z orzechami arachidowymi pojawiła się

w roku 1941 (wydawca: National Peanut Council, autor: George Washington Carver). Tamże wspomniane zupy orzechowe, buliony orzechowe (na bazie bulionu warzywnego lub z kurczaka), przeciery, gulasze, ciasteczka... Oto jeden z "zupowych" przepisów z tamtego okresu, lekko uwspółcześniony, ale jaki pyszny!

I pikantny gulasz orzechowy z imbirem, serwowany z ryżem - wart grzechu spróbowania! I bardzo rozgrzewający, szczególnie ze zwiększoną porcją imbiru! 

​