Początki życia Leonardo da Vinci były skromne. Borykał się z różnymi trudnościami jako nieślubne

i niechciane dziecko zamożnego notariusza i wieśniaczki.  A jednak pozostaje jednym

z najsłynniejszych umysłów włoskiego renesansu, a jego twórczy geniusz, technologiczna inwencja i wizja wzbudzają podziw całego świata. Był genialnym artystą-malarzem, rzeźbiarzem, muzykiem, architektem, zoologiem, matematykiem, inżynierem, anatomem, i – co jest najbardziej zaskakujące – dietetykiem. Był zaintrygowany jedzeniem i niezmiernie cenił jego znaczenie w codziennym życiu.

Przyrządzanie potraw było też – poza zgłębianiem wiedzy o wpływie poszczególnych produktów na stan naszego organizmu - inspiracją do projektowania gadżetów kuchennych. Czy ktoś z nas, poza historykami sztuki i kulinarnymi, zdaje sobie sprawę, iż automatyczne urządzenie do obracania mięsa na rożnie jest pomysłu Leonarda da Vinci?!

Nie wszyscy też wiedzą, że da Vinci lubił wszystko spisywać. Zostawił nam tysiące stron pełnych notatek, rysunków, pomysłów, projektów i zapisów swojego codziennego życia. Odziedziczyliśmy więc również listy zakupów, nabazgrane własnoręcznie lub przez jego uczniów, które pokazują, co jadł na co dzień. To tak, jakbyśmy wciąż widzieli jego młodych pomocników wracających z targu

z koszami pełnymi mąki, jajek, zieleniny, grzybów, mięsa, ryb (jedna z jego ulubionych to węgorz, którego przedstawił też w „Ostatniej wieczerzy”), dziczyzny i owoców. Na podstawie tych zapisków historycy kulinarni przygotowali niektóre posiłki tak, jak Leonardo przyrządzałby w domu. Tak więc jest to zaproszenie na specjalny obiad (kolację), którego „gospodarzem” będzie największy geniusz renesansu. Przenieśmy się na moment w czasie… Przygotujmy dania Leonarda da Vinci, słuchając muzyki renesansu Giovanni’ego Pierluigi da Palestrina. (Skomplikowane to, ale już wyjaśniam - Giovanni to imię, Pierluigi zaś nazwisko po rodzicach. Palestrina to nazwisko przybrane od miejsca urodzenia. Kompozytor znany jest jako Giovanni Palestrina. Jego utwory znakomicie uświetniają święta Bożego Narodzenia). Usiądźmy przy jego codziennym stole razem

z uczniami, którym chętnie pokazywał, między poszczególnymi kęsami, jak naszkicować twarz czy dokończyć detal w rzeźbie. Popijajmy specjalny napój z różami według zapisków Leonardo, nie stroniąc od dobrego wina, którym dzisiejszy „gospodarz” z pewnością nie gardził podczas obiadu czy kolacji. Warto zaznaczyć, iż pijał ilości niewielkie wyłącznie do posiłków.

Wśród zamieszczonych przepisów tylko jeden jest oryginalny, z zapisków Leonarda da Vinci. To słodki, egzotyczny napój zrobiony z płatków róż, które nadawały mu piękny kolor. Cukier był rzadkością,

a ceny przekraczały progi wyobraźni. Aptekarze sprzedawali go w postaci tabletek bądź niemal skamieniałych stożków, sporadycznie w formie sypkiej. Jakiego cukru użyjecie do potraw tego specjalnego obiadu, zależy wyłącznie od Was. Miłej atmosfery i ciekawych doznań smakowych sprzed 500 lat.

Zanzarelli w bulionie wołowym (4 porcje)

SKŁADNIKI:

4 szklanki bulionu wołowego

1/2 szklanki tartego Parmezanu

2/3 szklanki bułki tartej

4 jajka

Duża szczypta szafranu

Sól, pieprz, świeżo tarta gałka muszkatołowa – do smaku

PRZYGOTOWANIE:

• Zagotować bulion, dodać szafran.

• Jajka wymieszać z serem i bułką tartą, uformować małe kulki i – mieszając -wrzucić do bulionu.

• Całość gotować na małym ogniu, aż kulki zaczną twardnieć; to są zanzarelli.

• Bulion z kluskami rozlać do czterech miseczek, doprawić solą, pieprzem i świeżo tartą gałką muszkatołową.

​

Jajka faszerowane (4 porcje)

SKŁADNIKI:

10 jajek

Pół kostki cream cheese (zamiast sera robiola)

2 1/2 łyżki octu balsamicznego

2 łyżki rodzynków

1/4 szklanki startego Parmezanu

świeży imbir

mielony szafran, świeża: pietruszka, mięta, majeranek, mielony cynamon, goździki, mąka, olej roślinny, sól, pieprz

​

PRZYGOTOWANIE:

• Wszystkie jajka ugotować na twardo, obrać, przekroić wzdłuż na pół i usunąć żółtka.

• Rodzynki namoczyć w ciepłej wodzie, nadmiar wody wycisnąć i grubo posiekać. 

• Dużą szczyptę szafranu rozpuścić w 2 łyżkach ciepłej wody.

• Posiekać mniej niż połowę pęczka pietruszki, liście 2 gałązek majeranku i 5-6 listków mięty.

• Rozgnieść 6 ugotowanych żółtek i wymieszać je z cream cheese, większością rodzynek, Parmezanem, szafranem, szczyptą soli, odrobiną mielonego pieprzu, posiekanymi ziołami              i 1 posiekanym białkiem jajka na twardo.

• 12 połówek białek jajek ugotowanych na twardo napełnić masą z żółtek; obtoczyć wierzch farszu w mące i smażyć na dużej ilości wrzącego oleju roślinnego przez 20-30 sekund.

• Sos: Rozgnieć 4 pozostałe gotowane żółtka i wymieszać z resztą rodzynek, octem balsamicznym, 1 łyżeczką cynamonu, 1 rozgniecionym goździkiem, kawałkiem pokrojonego świeżego imbiru         i 2-3 łyżkami wody. Po dokładnym wymieszaniu sos przecedzić, podgrzewać kilka minut, by zmniejszył swoją objętość. Uzupełnić do smaku szafranem. Podawać jajka z sosem w sosjerce       / miseczce.