Duet w stylu Cincinnati może mieć sens, bowiem miska chili wypełniona pomidorami, fasolą i mielonym mięsem zawiera też dużo przypraw, również cynamonu. Moje chili też jest suto doprawiane tymże brązowym, aromatycznym proszkiem, za to bez dodatku słodkości wszelkich.

Prawda jest taka, że ​​nikt do końca nie wie, kiedy i gdzie zaczęło się to kulinarne połączenie. Niektórzy twierdzą, że danie wywodzi się z obozów drwali na początku XX wieku, gdzie ciężko pracujący potrzebowali posiłków wysokokalorycznych i satysfakcjonujących, jadanych w krótkim czasie. Inni wspominają ten zestaw jako niegdyś niezbędny element ich szkolnych programów lunchowych. „To wspaniałe wspomnienie” – opowiadał Doug Wordell, dietetyk i dyrektor usług żywieniowych w Spokane w Waszyngtonie. „Byłem w programie obiadowym, a jako głodny, chudy, mały biegacz z samotną matką wychowującą czwórkę dzieci, te ciepłe szkolne lunche były dla mnie bardzo ważne”. Pamięta zapachy cynamonu i świeżego pieczywa, unoszące się ze szkolnej stołówki. „Gotowano na miejscu, pieczono też. Nikt nie dowoził gotowych dań, tylko potrzebne składniki” – dodał dietetyk.

Wordell uważa, że ​​unikalna kombinacja zaczęła pojawiać się w szkolnych menu lunchowych po ustanowieniu Narodowego Programu Obiadów Szkolnych USDA (NSLP) w 1946 roku. Chodziło o zapewnienie dzieciom w wieku szkolnym zbilansowanych żywieniowo, tanich lub bezpłatnych lunchów, a przy okazji – zwiększenie popytu na produkty rolne. Lokalne okręgi szkolne same tworzyły menu z tego, co dostawały. A że często dowożono całe kurczaki i 25-kilogramowe worki fasoli, starano się wymyśleć coś, co dzieci w pełni zaakceptują. Wyszło takie połączenie, będące ekonomiczną, podzielną składanką warzywno-białkową, podpartą pysznym deserem.

W latach sześćdziesiątych cynamonowe bułeczki z chili pojawiały się w szkolnych jadłospisach od Lake City w stanie Iowa po Greeley w stanie Kolorado. Wkrótce dołączyły: Nebraska, Waszyngton, Wyoming, obydwie Dakoty. W tych społecznościach rolniczych istniała tradycja pieczenia domowego chleba i innych dobroci. Wśród nich było wiele emerytowanych gospodyń wiejskich, które często znajdowały pracę w lokalnych stołówkach szkolnych. Posiłki były więc świeże, pachnące i apetyczne.

Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) nadal nadzoruje program dożywiania na poziomie krajowym. Chociaż funduszami federalnymi zarządzają agencje stanowe, zakupy muszą być zgodne z wymogami dotyczącymi wzorców posiłków USDA, które obejmują porcję mleka, dwie porcje owoców i / lub warzyw, zboże i mięso lub alternatywę dla mięsa na lunch dla każdego ucznia. Dzisiaj do chili serwuje się kukurydziany chleb korporacyjny. Reszta też dojeżdża do stołówek w specjalnych pojemnikach. A dorośli ze wspomnianych stanów dopiero teraz doceniają lunchowe szczęście, z którego nie zdawali sobie sprawy w ich czasach szkolnych.

Połączenie chili i bułeczki cynamonowej wciąż uświetnia menu niektórych restauracji, oferując od czasu do czasu to danie jako specjalność szefa kuchni.

TEKSAŃSKIE SAHARA CHILI

MOJE CHILI (CON CARNE)