Kto sprokurował to danie i skąd nazwa potrawy - w zasadzie wiadomo, choć istnieją trzy historie/legendy

 

ajka po benedyktyńsku to klasyczna pozycja w menu, ale dlaczego? Skąd wzięła się jego nazwa? Kim był Benedykt?

Legenda głosi, że skacowany broker z Wall Street sprowadził Eggs Benedict na świat. W 1894 roku w hotelu Waldorf w Nowym Jorku Lemuel Benedict zamówił dwa jajka w koszulce na toście z masłem, chrupiący bekon i dwa jajka w koszulce… plus oczywiście sos holenderski. Oscar Tschirky, ówczesny szef kuchni, uwielbiał to! Tak więc jajka po benedyktyńsku zostały dodane do menu śniadaniowego i lunchowego, ale z małymi zmianami – kandyjski bekon i tosty angielskie muffinki zastąpiły chrupiący bekon i tosty.

 

 

Jajka po benedyktyńsku – co najmniej dwa główne rachunki.[2] Lemuel Benedict, makler giełdowy z Nowego Jorku, twierdził, że pewnego dnia w 1894 roku poszedł do hotelu Waldorf na śniadanie, cierpiąc na kaca.[1] Poprosił o środek wzmacniający w postaci tostów, bekonu, jajek w koszulce i sosu holenderskiego. Maître d' (Oscar of the Waldorf) zainteresował się zamówieniem Benedykta i zaadaptował go do menu waldorfskiego, zastępując angielskie babeczki i szynkę, dodając trufle i nazywając je imieniem Benedykta. Inna wersja: w 1893 roku Charles Ranhofer, szef kuchni Delmonico's, stworzył danie dla pana i/lub pani LeGrand Benedict, nowojorskiego maklera giełdowego[1] i bycia towarzyską.
Jaja Benedykta XVI – Papież Benedykt XVI, urodzony jako Joseph Alois Ratzinger (1927) ma teraz germańską wersję oryginalnych Jaj Benedykta nazwanych jego imieniem. Chleb żytni i kiełbasa lub sauerbraten zastępują angielskie babeczki i kanadyjski bekon.[4]

 

Lata 60. XIX wieku – przypisuje się restauracji Delmonico, pierwszej restauracji lub publicznej jadalni, jaką kiedykolwiek otwarto w Stanach Zjednoczonych. W latach sześćdziesiątych XIX wieku stała patronka restauracji, pani LeGrand Benedict, nie znajdując nic dla siebie i chcąc coś nowego do jedzenia na lunch, omówiła to z szefem kuchni Delmonico, Charlesem Ranhoferem (1936-1899), Ranhofer wymyślił jajka po benedyktyńsku. Ma przepis o nazwie Eggs a’la Benedick (Eufa a’la Benedick) w swojej książce kucharskiej zatytułowanej The Epicurean opublikowanej w 1894 roku:

Eggs la Benedick – Pokrój kilka babeczek na połówki w poprzek, upiecz je, nie pozwalając, aby się zrumieniły, a następnie ułóż rundę gotowanej szynki o grubości jednej ósmej cala i tej samej średnicy co babeczki, po jednej połowie. Podgrzej w umiarkowanym piekarniku i na każdy grzanka połóż jajko w koszulce. Całość polać sosem holenderskim.

 

1894 – Poniższa historia pojawiła się w wydaniu z 19 grudnia 1942 r. tygodnika New Yorker Magazine „Rozmowa o mieście” i jest oparta na wywiadzie z Lemuelem Benedictem rok przed jego śmiercią.

W 1894 roku Lemuel Benedict, makler z Wall Street, który cierpiał na kaca, zamówił „trochę tostów z masłem, chrupiący bekon, dwa jajka w koszulce i prostytutkę z sosem holenderskim” w hotelu Waldorf w Nowym Jorku. Legendarny szef kuchni Waldorfa, Oscar Tschirky, był pod takim wrażeniem, że umieścił to danie w swoim menu śniadaniowym i lunchowym po tym, jak zastąpił kanadyjski bekon chrupiącym bekonem i tostowaną angielską babeczką zamiast tostowego chleba.

 

1896 – Fannie Merritt Farmer’s (1857-1915) poprawiła, zredagowała i wznowiła książkę kucharską Mary J. Lincoln zatytułowaną The Boston Cooking-School Cook Book. Jest w nim przepis na jajka po benedyktyńsku. Przepis jest następujący:

Jajka po benedyktyńsku – Split i tosty angielskie babeczki. Smażyć okrągłe kawałki szynki gotowanej na zimno, układać je na połówkach babeczek, na każdym ułożyć jajko i polać sosem holenderskim II, rozcieńczonym śmietaną, aby uzyskać taką konsystencję, aby łatwo się rozlewać.