Choć dobrze zakorzenione w Luizjanie, gumbo nie było daniem charakterystycznym dla tego regionu. Rzeczywiście, w epoce kolonialnej i na początku XIX wieku podobne gulasze i zupy na bazie okry można było znaleźć wszędzie, gdzie żyła duża liczba zniewolonych Afrykanów i ich potomków – i w rzeczywistości te potrawy można tam znaleźć do dziś.

Co prowadzi nas do gumbo, typowo kreolskiej zupy z ryżem, przyrządzanej w tym regionie od prawie 300 lat. Powszechnie przyjmuje się, że jego nazwa wywodzi się od ki ngombo, terminu oznaczającego okrę w dialekcie Central Bantu Afryki Zachodniej, ojczyzny wielu niewolników przywiezionych do kolonialnej Luizjany. Gulasz z okry, podawany z ryżem, był podstawowym pożywieniem wśród tych niewolników. A okra jest głównym środkiem zagęszczającym w wielu (choć nie wszystkich) odmianach gumbo. Wydaje się więc rozsądny wniosek, jak twierdzi wielu historyków kulinarnych, że samo danie również nosi pewne afrykańskie dziedzictwo.